ԷԼեկտրահաղորդիչներ և անհաղորդիչներ

ԷԼեկտրահաղորդիչներ և անհաղորդիչներ
Այօր մեն ընկեր Գոհարի գլխավորությամբ փորձ կատարեցինք

Նպատակը
Մեր նպատակը ստուգել տարբեր նյութերի էլեկտրահաղորդականությունը:

Անհրաժեշտ սարքերը
Հոսանքի աղբյուր, Էլեկտրական լամպ, հաղորդալարեր (4), բանալի, տարբեր նյութերից պատրասված մարմիններ:

Ընթացքը
Առաջին հերթին մենք միացրեցինք հոսանքի աղբյուրը բանալիի հետ հաղորդալարերով: Հաղորդալարերով բանալին միացրեցինք էլեկտրական լամպի հետ, այուհետև էլեկտրական լամպը` հոսանքի աղբյուրին: Եթե բանալին էլեկտրական լամպը վառվեց, դա նշանակում է, որ էլէկտրականությունը անցնում է մեր մեխանիզմով: Հաղորդալարը, որը կապում էր իրար հետ բանալին ու էլեկտրական լապը մենք առանձնացրեցինք և վերջին հաղորդալարը միացրեցին էլէկտրական լամպին: Երկու հաղորդալարերը կպցնեինք տարբեր նյութերից պատրասված մարմիններին, որպեսզի ստուգեինք նյութերի էլեկտրահաղորդականությունը: Նյութերից մենք օգտագործում էինք մետաղ, ապակի, ռեզին և պլասմաս: Էլեկտրական լամպը միացավ, երբ հաղորդալարերը միացան մետաղներին:

Եզրակացություն
Փորձը կատարելուց հետո մենք հասկացանք, որ մեր օգտագործվող նյութերից միայն մետաղներն էին էլեկտրահաղորդիչ:

Հայ-ռուսական հարաբերությունները։ ՀՀ անկումը

Հոկտեմբերյան ամենամյա 16-րդ ստեղծագործական հավաքի շաբաթ
Պատրաստվե՛ք ներկայացնելու․
Թեմա 4․ Հայ-ռուսական հարաբերությունները։ ՀՀ անկումը
ա/ Հայաստանը ռուս-թուրքական հարաբերությունների ոլորտում
1918-1920 թ. Ռուսաստանը ուներ շատ մոնիպուլատոր և դավաճանական դիրք Հայաստանի հանդեպ, թեկուզ Ռուսաստանը մեր դաշնակիցն է: Դա զարմանելի չէ Ռուսաստանին հետաքրքրում է իր սեփեական շահը: Հայաստանի դիվաբանությունը շատ թույլ է և մեզ ոչինչ չեր մնում բացի հենվել Ռուսաստանի վրա և հույս դնել իրենց վրա, այդ հնարավորությունը օգտագործեց Ռուսաստանը, իր շահի համար: Այսօր Ռուսաստանի իրական նպատակները այդքան էլ պարզ չեն, բայց բացահայտ է, որ Ռուսաստանին հետաքրքրում է իր սեփական շահը:

բ/ 1920թ․ թուրք-հայկական պատերազմը։ՀՀ անկումը /բանավոր, էջ 35-42, նաև այլ աղբյուրներ/

Առաջադրանք.
1․ Ներկայացրե՛ք հայ-ռուսական հարաբերությունները 1918-1920թթ․ և այսօր։
Հայ–ռուսական հարաբերությունները  երկկողմանի հարաբերություններ են Ռուսաստանի Դաշնության և Հայաստանի միջև։ Դիվանագիտական հարաբերությունները հաստատվել են 1992 թվականի ապրիլի 3-ին։ 19-րդ դարից սկսած Ռուսաստանը խոշոր դերակատար է Հարավային Կովկասում։ Երկու երկրների հարաբերությունների արմատները գալիս են Ռուս-պարսկական պատերազմից, որի արդյունքում Արևելյան Հայաստանն անցավ Ռուսական կայսրությանը։ Բացի այդ, Ռուսաստանը դարձավ Օսմանյան կայսրությունում քրիստոնյա ազգերի, այդ թվում հայերի անվտանգության երաշխավորը։ Երկու երկրների մեջ գործում է դաշնակցային սերտ հարաբերություններ։

2․ Ձեր կարծիքով՝ որո՞նք էին ռուս-թուրքական մերձեցման պատճառները։ Իսկ այսօր տեսնու՞մ եք ռուս-թուրքական մերձեցում, եթե այո, նշեք պատճառներ։
1918-1920 թ. Ռուսաստանը ուներ շատ մոնիպուլատոր և դավաճանական դիրք Հայաստանի հանդեպ, թեկուզ Ռուսաստանը մեր դաշնակիցն է: Դա զարմանելի չէ Ռուսաստանին հետաքրքրում է իր սեփեական շահը: Հայաստանի դիվաբանությունը շատ թույլ է և մեզ ոչինչ չեր մնում բացի հենվել Ռուսաստանի վրա և հույս դնել իրենց վրա, այդ հնարավորությունը օգտագործեց Ռուսաստանը, իր շահի համար: Այսօր Ռուսաստանի իրական նպատակները այդքան էլ պարզ չեն, բայց բացահայտ է, որ Ռուսաստանին հետաքրքրում է իր սեփական շահը:

3․ Համեմատե՛ք 1920-ի հայ-թուրքական և 2020-ի հայ-ադրբեջանա-թուրքական պատերազմները /գրավոր-բլոգային աշխատանք/