«Մենք»/«Мы»

«Մենք» դիստոպիկ վեպը, գրել է Եվգենի Զամյատինը 1920 թ.

«Մենք» ստեղծագործության վերնագիրը նկարագրում է Զամյատինի հիմնական վախը ապագայի նկատմամբ՝ մարդու էությունը հասարակության մեջ։ «Մենք»-ը միասնական պետությունում մարդկությունը չէ, այլ մեկ մեքենայի մեխանիզմները: Մարդիկ այստեղ ոչ ավելին են քան թվեր

Վեպը ներկայացնում է, տրամաբանական պահեստի մաթեմատիկոսի ամփոփումները։ Վեպում Վառ առանձնահակություն ունեցող մարդը դատապարտված է կա՛մ միաձուլվել ընդհանուր հոսքի հետ, կա՛մ մեռնել։

Զամյատինի «Մենք» ստեղծագործությունում, նկարագրված է  աշխարհ, որն աբսուրդ է, բայց սարսափելի նման է այն աշխարհին, որում մենք ապրում ենք։

Հիմնական խնդիրը երջանկության որոնումն է։ Միսանական պետությունը իր առջև խնդիր է դնում երջանկացնել ոչ միայն իր քաղաքացիներին, այլ նաև ուրիշ մոլորակների բնակիչներին։ Խնդիրը նրանում է, որ երջանիկ կարող է լինել միայն անազատ մարդը, իսկ ազատությունը տանջալի է և հանգեցնում է ցավի. Բայց ազատությունն ու ցավն է, որ ամեն անգամ ընտրում է մարդը։

Սոցիալական խնդիրը, որը վեր է դրվում վեպի մեջ՝ մարդու էության փոխազդեցությունն է, որը դառնում է տոտալիտար պետության կոճն ու անիվը։ Մարդու էությունը արժեզրկվում է մինչև լիակատար անհետացում.

Արտաքին հակամարտությունը միասնական պետության և Մեֆիի կողմնակիցների միջև սրվում է վեպի վերջում, ինչպես նաև հերոսի ներքին հակամարտությունը, ով մի կողմից զգում է իրեն ինչպես թիվ, իսկ մյուս կողմից ավելի ու ավելի է ձգտում ազատությանը։

Роман-антиутопия «Мы», написанный Евгением Замятиным в 1920-м году․
Название произведения «Мы» отображает главный страх Замятина перед грядущим – вопрос отдельной личности в человеческом обществе. «Мы» единого государства — это не люди, а механизмы одной машины. Роман представляет собой конспекты математика, человека логического склада. Человек с яркой индивидуальностью будет обречён либо слиться с общим потоком, либо погибнуть.

В произведении Замятина “Мы”, которое называют антиутопией, нарисован мир, абсурдный, но ужасающе похожий на тот, в котором мы живём. 

Основная проблема, это поиски счастья. Единое Государство ставит перед собой задачу осчастливить не только своих граждан, о и жителей других планет. Проблема в том, что счастливым может быть только несвободный человек, а свобода мучительна. Ведёт к боли. Но именно свободу и боль каждый раз выбирает человек.

Социальная проблема. которая поднимается в романе – взаимодействие личности, которая становится винтиком и колёсиком тоталитарного государства, и самого этого государства. Личность обесценивается до полного исчезновения:

Внешний конфликт между Единым Государством и сторонниками Мефи усиливается к концу романа, как и внутренний конфликт героя, который, с одной стороны, чувствует себя нумером, а с другой – всё больше стремится к свободе.

«Хребты Безумия» Говард Лавкрафт

«Хребты Безумия» Говард Лавкрафт

Превосходное издание превосходной литературы.
Многие рассказы в этом томе посвящены науке, это вообще одна из главных лавкрафтовских тем, в освещении которой он очень преуспел. Обычно, когда говорят «научная фантастика» сразу же представляются космические корабли, далекий космос, новые планеты и их обитатели. Такие истории могут быть эпопеей, боевиком, приключениями, но очень редко воспринимаются как ужастик. Страх и ужас не уживаются с наукой, образ «страшного пришельца»для большинства не выходит за рамки представления Чужих или Хищников, такие пришельцы во множестве книжных и киношных вселенных исправно шинкуются доблестными вояками с дробовиками или уничтожаются башковитыми учеными и никого уже не пугают. Лавкрафту же удалось, на мой взгляд, создать нечто особенное: он смог НАПУГАТЬ читателя научной фантастикой, причем его идеи очень многоуровневые — есть и монстры вроде Ктулху или Итакуа, есть и страшные идеи, например, один из его главных лет-мотивов: человек далеко не центр Вселенной, как бы умен он ни был. Казалось бы — тезис стар как мир, но Лавкрафт нафантазировал достаточно убедительные, живые примеры, и это только верхушка айсберга.
Хорошо, что издали не куском, а целой серией. Поклонникам и знакомящимся с жанром рекомендую все тома, по крайней мере все, в которых собраны произведения Лавкрафта, потому что не смотря на кажущуюся раздробленность, почти в каждом рассказе можно найти какой-нибудь элемент общей мозаики мрачной мифологии автора.

«Խելագարության լեռնաշղթաները» Հովարդ Լավքրաֆթի
Գերազանց գրականության հիանալի հրատարակություն: Այս հատորում շատ պատմություններ նվիրված են գիտությանը, սա, ընդհանուր առմամբ, Լավքրաֆթի գլխավոր թեմաներից մեկն է, որը նա շատ հաջողակ էր լուսաբանել։ Սովորաբար, երբ ասում են «գիտաֆանտաստիկա», անմիջապես հայտնվում են տիեզերանավեր, խորը տիեզերք, նոր մոլորակներ ու նրանց բնակիչները։ Նման պատմությունները կարող են լինել էպիկական, գործողությունների, արկածային, բայց շատ հազվադեպ են ընկալվում որպես սարսափ: Վախն ու սարսափը չեն համընկնում գիտության հետ, մեծամասնության համար «սարսափելի այլմոլորակայինի» կերպարը չի անցնում այլմոլորակայինների կամ գիշատիչների գաղափարից այն կողմ, գրքերի և կինոյի շատ տիեզերքում նման այլմոլորակայինները պարբերաբար ջարդվում են որսորդական հրացաններով քաջարի մարտիկների կողմից: կամ ոչնչացվել խելացի գիտնականների կողմից և այլևս ոչ մեկին չվախեցնել: Լավքրաֆթը, իմ կարծիքով, կարողացավ ստեղծել ինչ-որ առանձնահատուկ բան. նա կարողացավ վախեցնել ընթերցողին գիտական ​​ֆանտաստիկայի միջոցով, և նրա գաղափարները շատ բազմամակարդակ են. կան հրեշներ, ինչպիսիք են Քթուլհու կամ Ithaqua, կան նաև սարսափելի գաղափարներ, օրինակ, մեկը նրա հիմնական դրդապատճառներից. մարդը հեռու է, ոչ թե տիեզերքի կենտրոնը, որքան էլ խելացի լինի: Թվում էր, թե թեզը նույնքան հին է, որքան աշխարհը, բայց Լավքրաֆը բավականին համոզիչ, կենդանի օրինակներ էր պատկերացնում, և սա միայն այսբերգի գագաթն է։

Լավ է, որ հրատարակեցին ոչ թե մի կտոր, այլ մի ամբողջ շարք։ Ես խորհուրդ եմ տալիս բոլոր հատորները, որոնցում հավաքված են Լավքրաֆթի գործերը երկրպագուներին և նրանց, ովքեր ծանոթանում են ժանրին, քանի որ չնայած ակնհայտ հատվածականությանը, գրեթե յուրաքանչյուր պատմության մեջ կարելի է գտնել ընդհանուր խճանկարի որոշ տարր: հեղինակի մռայլ դիցաբանությունը.

Քորալայն

Քորալայն

Քորալայն ֆիլմը նկարահանվել է տասնմեկ տարի առաջ, բայց միչև այսօր անյ չի կորցրել իր որակն, նույնիսկ տասնմեկ տարի հետո Քորալայնը շաուրնակում է հավաքել իր երկրպագուներին ամբողջ աշխարհում և դարձել է ամենալավ գլուխգործոցներից մեկը: Քորալայն ֆիլմի ժանրը Stop-motion է, հեղինակները իսկավես հալեցրել են հոքիները այս ֆիլմը պատրաստելու ժամանակ, Քորալայն ֆիլմի պատրաստվել է և նկարահանվել է չորս տարի և դա հաշվի չառած տարբեր գծանկարների, որը գլխավոր ռեժիսոռը Գենրի Սելիկ և օրիգինալ գրքի հեղինակ Նիլ Գեիմոն պատրաստում էին շաըտ տարիներ առաջ միչ նկարահանումը: Ինչպես արդեն ասացի Քորալայն ֆիլը նկարահանվել էլ Stop-motion ժանրով, կարելի է ասել իր իմաստով համարիա ոչինչացող անիմացիայի տեսակ: Ինպես է պատրաստվում Stop-motion անիմացիան, պատկերացնեն ձեր մոտ կա տիկնիկ կանգնացրած հստակ դիրքում, ապա նկարահանոմ էք մեկ կադր, որից հետո փոքրինչ տեղաշարժում էք այդ տիկնիկը և կրկին նկարահանոմ էք և այդպես մինչև ամբողձ նկարի ավարտը, և այդպիսի վձևով տեղի է ունեմ շարժման էլյուզիա: Մարդիկ ովքեր աշխատում էին այս պրոկտի վրա իսկապես կարելի է համարել խելագառներ, քանի որ նրանք շատ ջանք են թափել:

Չինական մեծ պատերազմը ճնճղուկների դեմ

Սովորողի ընտրությամբ նախագծեր՝

Թարգմանական

Վերլուծական

Ստեղծագործական

Այլ

Великая китайская война против воробьев

Չինական մեծ պատերազմը ճնճղուկների դեմ

Замысел кампании был в уничтожении «четырёх вредителей» — крыс, комаров, мух и воробьёв.. Пропаганда объясняла, что воробьи поедают урожай зерновых, принося народному хозяйству большой убыток — по подсчётам китайского научно-исследовательского института зоологии, воробьи за год съедали столько зерна, что его бы хватило, чтобы прокормить 35 миллионов человек. План был разработан в 1958 году.

Խմբի գաղափարն էր վոչինչացնել «չորս վնասատուներին»՝-առնետներին, մոծակներին, ճանճերին և ճնճղուկներին։ Քարոզչությունը բացատրում էր, որ ճնճղուկները ուտում են հացահատիկի բերքը՝ մեծ վնաս հասցնելով ազգային տնտեսությանը. Չինական Կենդանաբանության գիտահետազոտական ​​ինստիտուտի գնահատականների համաձայն՝ ճնճղուկները մեկ տարում այնքան հացահատիկ են կերել, որ բավական է կերակրել 35 մլն. Ժողովուրդ. Պլանը մշակվել է 1958 թ.

По своей природе воробей может пробыть в воздухе не более 15 минут. Все крестьяне, а также привлечённые к кампании школьники и горожане должны были кричать, бить в тазы, барабаны и проч., размахивать шестами и тряпками, стоя на крышах домов — чтобы напугать воробьёв и не дать им укрытия. Утомлённые птицы падали на землю замертво, чего и добивались участники действия. Напоказ выставлялись фотографии с горами мёртвых воробьёв высотой в несколько метров.

Իր բնույթով ճնճղուկը կարող է օդում մնալ ոչ ավելի, քան 15 րոպե։ Բոլոր գյուղացիները, ինչպես նաև արշավով գրավված դպրոցականներն ու քաղաքաբնակները, ճնճղուկներին վախեցնելու և նրանց ապաստան տալու համար ստիպված էին գոռգոռալ, ծեծել կաթսաներ, թմբուկներ և այլն, ճոճել ձողերն ու լաթերը, կանգնել տների տանիքներին: Հոգնած թռչունները սատկած ընկել են գետնին, ինչն էլ ցանկանում էին ակցիայի մասնակիցները։ Ցուցադրված էին սատկած ճնճղուկների մի քանի մետր բարձրությամբ սարերի լուսանկարներ:

Через год после кампании урожай действительно стал заметно лучше. При этом расплодились гусеницы и саранча, поедающие побеги, так как в экосистеме исчез важный естественный регулятор, заместить который было некем — прочие мелкие виды птиц такие же всеядные, но менее приспособленные. Ещё через год, благодаря прежде накопленной популяции вредителей, урожаи резко уменьшились источник не указан 135 дней, и в стране наступил голод, в результате которого погибло от 10 до 30 миллионов человек источник не указан 135 дней. Так опытным путём было доказано, что агротехническая польза воробьёв существенно выше наносимого вреда.

Քարոզարշավից մեկ տարի անց բերքն իսկապես նկատելիորեն լավացավ։ Միևնույն ժամանակ, թրթուրներն ու մորեխները, ուտող կադրերը, բուծվեցին, քանի որ էկոհամակարգում անհետացավ կարևոր բնական կարգավորիչը, որը փոխարինող չկար. մյուս փոքր թռչունների տեսակները նույնքան ամենակեր էին, բայց ավելի քիչ հարմարեցված: Մեկ տարի անց վնասատուների նախկինում կուտակված պոպուլյացիայի շնորհիվ բերքատվությունը կտրուկ նվազեց։ Այսպիսով, էմպիրիկորեն ապացուցվեց, որ ճնճղուկների ագրոտեխնիկական օգուտը զգալիորեն ավելի բարձր է, քան պատճառված վնասը:

Кубрик, Стэнли

Ստենլի Կուբրիկ

Стэнли Кубрик родился 26 июля 1928 года в Нью-Йорке в еврейской семье, он был первым ребёнком Джейкоба Леонарда Кубрика 21 мая 1902 — 19 октября 1985 и Сэди Гертруды Первелер (28 октября 1903 — 23 апреля 1985. В мае 1934 года родилась его сестра Барбра Мэри.

Սթենլի Կուբրիկը ծնվել է 1928 թվականի հուլիսի 26 -ին Նյու Յորքում հրեական ընտանիքում, նա եղել է Յակոբ Լեոնարդ Կուբրիկի առաջին երեխան 1902 թ. Մայիսի 21 -ից — 1985 թ. Հոկտեմբերի 19 -ից և Սադի Գերտրուդ Պերվելերից 1903 թ. Հոկտեմբերի 28 — 1985 թ. Ապրիլի 23: 1934 թվականի մայիսին նրա քույր Բարբրան ծնվեց Մարիամ:

Детство Стэнли прошло в Бронксе, в доме 2160 на Клинтон-авеню. В семье, которая по местным меркам считалась довольно богатой, не слишком придерживались еврейской традиции, и Стэнли вырос атеистом.

Սթենլին մանկությունն անցկացրել է Բրոնքսում ՝ Քլինթոնի պողոտա 2160 -ում: Ընտանիքը, որը տեղական չափանիշներով համարվում էր բավականին հարուստ, այնքան էլ չպահպանեց հրեական ավանդույթը, և Սթենլին մեծացավ աթեիստ:

Во время учёбы в школе он был официальным школьным фотографом. В 1946 году посещал вечерние занятия в Городском колледже Нью-Йорка.

Դպրոցական տարիներին նա դպրոցի պաշտոնական լուսանկարիչն էր: 1946 թվականին նա հաճախում էր երեկոյան դասընթացներին Նյու Յորքի Սիթի քոլեջում:

ПРИТЧА «В ПАРИКМАХЕРСКОЙ»

ПРИТЧА «В ПАРИКМАХЕРСКОЙ»

Один человек пришёл в парикмахерскую. Во время стрижки и бритья заговорили с парикмахером о Боге.

Մի մարդ եկավ վարսավիրանոց: Սանրվածք անելու և սափրվելու համար, սկսեցին խոսել վարսավիրի հետ Աստծո մասին:

Парикмахер сказал:

— Что бы вы мне ни говорили, а я не верю, что Бог есть.

— Почему? — спросил клиент.

Վարսավիրը ասաց.
-Ինչել դուք ինձ ասեք, ես չեմ հավատա,  Աստծու գոյությանը
-Ինչու՞-հարցրեց հաճախորդը

— Достаточно выйти на улицу, чтобы убедиться, что Бога нет. Вот скажите, если Бог существует, откуда столько больных людей? Откуда беспризорные дети? Если бы он действительно существовал, не было бы ни страданий, ни боли. Трудно представить себе любящего Бога, который допускает всё это.

-Բավական կլինի դուրս գալ փողոց, որպեսզի վստահված լինել, որ Աստված չկա:  Կարո՞ղ եք ասել, եթե Աստված գույություն ունի, ինչու՞ է այդքան հիվանդ մարդ: Որտեղից են անբռնազբոս երեխաները: Եթա նա իսկապես գոյություն ունենար, չէին լինի ոչ տանջանք, ոչ ցավ: Դժվար է պատկերացնել սիրող Աստծուն, ով այս ամենը թույլ է տալիս:

Клиент задумался. Когда парикмахер закончил работу, клиент щедро расплатился. Выйдя из парикмахерской, он увидел на улице заросшего и небритого человека. Тогда клиент вернулся в парикмахерскую, пригласил парикмахера к окну и, показывая пальцем на бродягу, сказал:

— Парикмахеров не существует! — вежливо приподнял шляпу и вышел.

Հաճախորդը ընկավ մտածմունքների մեջ: Երբ վարսավիրը վերջացրեց իր աշխատանքը, հաճախորդը առատաձեռնորեն վճարեց: Վարսավիրանոցից դուրս գալուց, նա տեսավ փողոցի վրա փրչոտ և ոչ սափրված մարդու: Այդ ժամանակ հաճախորդը վերադարձավ վարսավիրանոց, հրավիրեց վարսավիրին պատուհանի մոտ և մատով ցույց տվեց թափառականին և ասաց.
-Վարսավիրներ գոյություն չունեն`-հարգանքով բարձրացրեց գլխարկը և դուրս եկավ:

СЧАСТЬЕ

Захотелось человеку счастья — купил граммофон. Попала двуспальная кровать — и ее купил: в дому появились клопы. Расстроился человек, купил супоросую свинью. —— Вот кто меня осчастливит. Свинья обманула: троих поросят задавила, троих слопала. Охнул человек, завел граммофон. —— Хоть ты порадуй. В граммофоне захрюкали погибшие поросята. Захворал человек. Лег на двуспальную кровать — клопы окружили. К вечеру начал стонать, а вечером: —— Тихо скончался.

Ուրախություն

Մարդ ցանկացավ ուրախություն-գնեց ձայնադարան: Հայտնվեց երկտեղանի մահճակալում-և նրան գնեց. Տանը խնդիրներ առաջացավ մահճակալի հետ: Մարդը տխրեց, գնեց հողի խոզ:-ահա թե օվ է ինձ ուրախեցնում: Խոզը ստեց. Երեք խոզուկներին լխճեց, երեքին կերավ: Զարմացավ մարդը, միացրեց ձայնադարանը:Գոնե դու ուրախեցրու: Ձայնադարանը քերել էին ստակած խոզուկները: Մարդը հիվանդացավ: Պարկեց երկտեղանոց մահճակալին-խնդիրերը շրջապատեցին: Երեկոյան նա սկսեց հալվել, իսկ երեկոյան.-Կամանց Մահացավ:

Գլուխկոտրուկի թարգմանություն (Chek Poit)

Գլուխկոտրուկի անգլերեն անունը-Chek Point-է, բայց կարելի է նաև թարգմանել կառավարման կետ: Սակայն ավելի ճիշտ կլիներ օգտագործել բազմակի, որովհետև այդպիսի կետերն իրականում տասնվեց է: Դրանք ուղանկյունի փայտեր են, որոնք դասավորված են դաշտի ծայրերում: Սկզբում պետք է դնել ուղանկյուն փայտիկները, դա կորոշի գլուխկոտրուկի բազում տարբերակներից մեկը: Ամեն ուղանկյուն ունի երկու դատարկ կողմ, իսկ մյուս երկուսում նկարված են կիսաշրջաններ` կարմիր և սպիտակ:
_______________________________________________________________________________________

Պատրաստելով այդպիսի ձևով առաջադրանք դուք կարող եք սկսել լուծել գլուխկոտրուկը: Պահանջվում է դասավորել դաշտը 4×4 քառակուսի տախտակներով, այնպես որ ստացվի միայն հավաքված միագույնի շրջաններ: Քառակուսի տախտակների վրա կա կարմիր և սպիտակ քսան կիսաշրջան: Նկարի աջ մասում պատկերված գլուխկոտրուկի տարբերակներից մեկը: (մի քառակուսի տախտակը դադարկ է): Այս գլուխկոտրուկի հեղինակը գերմանացի գյուտարար Dieter Matthes-ն է: Գլուխկոտրուկը շատ հեշտ կարելի է պատրաստել տան պայմաներում` օգտագործելով ստվերաթուղթ կամ տախտակ: Իրականում դուք կստեղծեք ավելի շատ գլուխկոտրուկներ, որովեհտև յուրաքանչյուր նոր տախտակի տեղաշարժելուց հետո դաշտի ծայրերում ստեղծվում է առաջադրանք: Պարզ է, որ ոչ բոլորն են լուծվում: Եթե օրինակ դաշտի անկյունում թողնենք միայն սպիտակ կիսաշրջաններ, այդ դեպքում քառակուսի տախտակները ուղղակի չեն բավարարի: Մենք ցույց ենք տալիս ընդամենը երեք սկզբնական տարբերակներ: Բայց դուք կարող եք փորձարկել ուրիշ տարբերակներով և նույնիսկ կարող եք փորձել պատրաստել միանման գլուղկոտրուկ ուրիշ` չափերով:

Ցանկանում ենք ձեզ հաջողություն

Գլուխկոտրուկի թարգմանություն

Ամերիկյան Քորնելի համալսարանի գյուտարար պրոֆեսոր Խաիմա Խիրշա այս գլուխկոտրուկում պահանջում է քառակուսի կաղապարի մեջ /10×10/ տեղադրել տասնմեկ անգլերեն J տառի տեսքով դետալներ: Ինչպես երևում է նկարում, ամեն տառ կազմված է ութ հավասար քառակուսիներից, այդ իսկ պատճառով  կաղապարի տեղը ավելի քան բավարար է դետալների համար, և թվում է, թե հնարավոր է տեղավորվել տասներկու նմանատիպ դետալ: Բայց  շատ անհարմար ձևի պատճառով, նույնիսկ տասնմեկ դետալով գլուխկոտրուկը հեշտ չէ: Նկարում ցուցադրված է տախտակից պատրաստված գլուխկոտրուկի նմուշը: Բայց կարելի է կաղապարը պարզապես նկարել թղթի վրա, իսկ դետալները կտրել ստվարաթղթից:

Критики картин

Жил один суфийский мистик, который любил рисовать, и все критики его времени были против него. Каждый приходил к нему и показывал:

— Это неправильно и это неправильно.

Он устал от всех этих людей, поэтому однажды перед домом он развесил все свои картины. Он пригласил всех критиков и сказал им прийти с кистями и красками, чтобы они могли исправить картины. Они критиковали достаточно; теперь пришло время действовать.

Ни один критик не явился.

Критиковать легко, исправлять трудно.

 

Նկարի վատաբանողները

Ապրում էր մի սուֆի կախարդ, որը սիրում էր նկարել, և նրա բոլոր նկարները ժամանակավոր նրան դեմ էին: Ամենքը գալիս էր իր մոտ  և ցույց տալիս.

-Սա սխալ է և դա էլ է սխալ:

Նա հոգնեց այդ մարդկանցից, այդ պատճառով մի անգամ տան առաջ նա կախոտեց իր բոլոր նկարները: Նա հրավիրեց բոլոր վատաբանողներին և ասաց նրանց որ գան նրանք վրձիններով և ներկերով, որպեսզի նրանք կարողանան ուղեն նկարները: Նրանք բավականին վատաբանեցին, հիմա եկել է  գործելու ժամանակ: Ոչմի վատաբանող չեկավ: Վատաբանելը հեշտ է, բայց ուղելը դժվար: